یک یادداشت بر نمایش مهندس واشینگ کلوز توجه گذرا به فرم و زیباییشناسی ، بر نگاه نشانهشناسانه و فلسفی کارگردان تاکید دارد یادداشتی از امین پاک سیرت ، طراح و معمار بر نمایش مهندس واشینگ کلوز
نقدی بر نمایش مهندس واشینگ کلوز «مهندس واشینگ کلوز» روایتِ زندگیِ بدیست که بدتر میشود نقد امیر اسدالله بنکدار ، نویسنده و کارشناس ارشد فلسفه هنر بر نمایش مهندس واشینگ کلوز
رضا ابوذر، عضو شورای نظارت بر تئاتر استان قم : نظم و انضباط بر تئاتر قم حاکم شده است رضا ابوذر مدیر گروه تئاتر عرشیان در گفتگو با تئاتر قم ، درباره وضعیت تئاتراین شهر در سال ۹۸ سخن گفت
مهدی حبیبی تباردر گفتگو با تئاتر قم گفت : مردم قم نمایش های دینی و مذهبی کودک و آثار کمدی را بیشتر می پسندند لطفا خودتان را معرفی و به اختصار از سوابق کاری خود بفرمایید. - مهدی حبیبی تبار،کارشناس بازیگری و کارشناس ارشد کارگردانی، از سال ۱۳۷۸،فعالیت ...
با حضور هنرمندان تئاتر استان قم کتاب«سقای آب و ادب» نوشته سید مهدی شجاعی با عنوان ماه نشان خوانده شد همزمان با آغاز ماه صفر ، کتاب " سقای آب و ادب " نوشته سید مهدی شجاعی توسط هنرمندان تئاتر استان قم خوانش شد
احمد شریفی فرد ، مدیر گروه تئاتر طراوت : سعی کردیم نمایش را بومی سازی کنیم احمد شریفی فرد ، مدیر گروه تئاتر طراوت از اجرای نمایش راس ساعت پنج در قم گفت .
کارگردان نمایش مهندس واشینگ کلوز : انسان بودن سختترین رؤیایی است که یک حیوان میتواند آرزویش را داشته باشد ابوالفضل بلغندر نویسنده و کارگردان نمایش مهندس واشینگ کلوز از اجرای این نمایش گفت .
شاهین سلطانی کارگردان نمایش وداع با اسلحه : برخلاف سال های گذشته در زمان تمرین با مشکل مکانی مواجه نبودیم شاهین سلطانی کارگردان نمایش وداع با اسلحه از اجرای عمومی این نمایش در قم گفت.
به همت گروه تئاتر طراوت قم «راس ساعت پنج» در خانه نمایش ماه به روی صحنه رفت نمایش " راس ساعت پنج " به کارگردانی مهناز رودساز از ۶ مهرماه ۹۸ در قم به روی صحنه رفت
در دیدار رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر قم مطرح شد قم شهری بدون بیلبوردهای تبلیغاتی نمایش رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر قم به تماشای نمایش"هنگامهای که آسمان شکافت"نشست.
انسان شدن رویای یک حیوان، نویسنده ماندن رویای یک انسان یادداشت دکتر شاهترابی(دکترای تاریخ تمدن) برنمایش «مهندس واشینگ کلوز»
یادداشتی بر نمایش وداع با اسلحه اگر یک نمایش دراماتیک نبود می توان گفت که ایراد دارد؟ یادداشت گونه ای از مهدی حبیبی تبار درباره نمایش " وداع با اسلحه " به کارگردانی شاهین سلطانی